خداحافظی طولانی کثیف‌ترین سوخت فسیلی جهان
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۲۰۳۲۷
با گذشت بیش از دو سال از اولین تلاش مذاکره کنندگان اقلیمی برای فرستادن زغال‌سنگ به تاریخ، کثیف‌ترین سوخت فسیلی همچنان محبوب و پرتقاضا مانده است.
به گزارش ایسنا، به لطف عواملی نظیر ناامنی انرژی چین که پکن را به سوی منابع انرژی مورد اعتمادش سوق داد، به علاوه افزایش تقاضای هند، ادامه پیامدهای جنگ در اوکراین و ضعف برنامه‌های بین‌المللی برای رها کردن اقتصادهای در حال توسعه از وابستگی به سوخت‌های فسیلی، زغال‌سنگ به‌طور قابل‌توجهی انعطاف‌پذیر مانده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حتی قیمت‌ها هم بالا مانده است. هر چند ذغال سنگ حرارتی بسیار پایینتر از رکورد بالایی است که در سال ۲۰۲۲ در پی حمله نظامی روسیه به اوکراین شکست، معامله می شود، قیمت‌ها هنوز بسیار بالاتر از سطح عادی تاریخی است. قیمت‌های آتی زغال‌سنگ نیوکاسل اندکی کمتر از ۱۳۰ دلار در تن مبادله می شود که تقریبا یک چهارم اوج قیمت قبلی بوده اما بالاتر از قیمت معاملات در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ است.
موتور رشد تقاضا برای زغال‌سنگ
زغال‌سنگ بخش عمده محبوبیت جدید خود را مرهون آسیا است.
آژانس بین المللی انرژی در سال ۲۰۰۰، تخمین زد که اقتصادهای پیشرفته تقریبا نیمی از مصرف زغال‌سنگ را تشکیل می دهند. تا سال ۲۰۲۶، چین و هند به تنهایی سهم بیش از ۷۰ درصدی از تقاضا برای این سوخت فسیلی خواهند داشت.
طبق گزارش گلوبال انرژی مانیتور، این دو مصرف کننده بزرگ و اندونزی در سال گذشته، نیروگاههای زغال سوز با ظرفیت تولید ۵۹ گیگاوات را راه‌اندازی کردند یا پیشنهادهایی را برای راه اندازی ۱۳۱ گیگاوات دیگر از ظرفیت زغال سوز را احیا کردند که معادل حدود ۹۳ درصد از کل ظرفیت جهان است.
راب بیشاپ، مدیرعامل شرکت معدنی استرالیایی نیو هوپ کورپ، در مصاحبه ای گفت: شما به آسیا، تقاضا و ساخت نیروگاههای زغال سوز به خصوص در هند نگاه کنید؛ زغال‌سنگ به این زودی‌ها به جایی نمی‌رود.
قانون نهایی تمدید شده، توجیهی برای مدیران سوخت فسیلی خواهد بود که مدت‌هاست علیه امکان‌سنجی عبور از تولید نیروی آلاینده بحث کرده‌اند و به مزایای آن از نظر قابلیت اطمینان و هزینه اشاره می‌کنند. اشاره به شناوری زغال‌سنگ باعث شد تا امین ناصر، مدیر عامل شرکت آرامکوی سعودی، در کنفرانس انرژی سراویک هیوستون در هفته گذشته، مورد تشویق قرار گیرد.
این خبر نه چندان خوبی برای تلاش برای مهار انتشار کربن و دستیابی به اهداف اقلیمی جهانی است.
تحلیلگران برای سال‌ها، انتظار داشتند که تولید زغال‌سنگ پس از اینکه در سال ۲۰۱۳، رکورد شکست، روند یکنواختی پیدا کند سپس سال ۲۰۲۱ فرا رسید و کمبود برق در چین، پکن را در مسیری قرار داد تا دستور استخراج بیشتر زغال‌سنگ برای تضمین امنیت انرژی را بدهد.
در سال ۲۰۲۲، حمله نظامی روسیه به اوکراین و خاموشی برق در طول موج گرما در هند، تقاضا برای زغال‌سنگ را بیشتر تقویت کرد. طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، تا سال گذشته، تولید زغال‌سنگ، به رکورد ۸.۷ میلیارد تن افزایش یافت.
انتظار می‌رود میزان تولید در سال میلادی جاری کاهش یابد اما آژانس انتظار دارد که تا سال ۲۰۲۶ مطابق با پیش بینی های صنعت در مورد خداحافظی طولانی، تثبیت شود.
همه اینها روی زمین قابل مشاهده است. در چین، که نیمی از زغال‌سنگ جهان را تولید و مصرف می‌کند، شرکتهای معدنی پس از افزایش ۲۱ درصدی تولید در سه سال گذشته به ۴.۷ میلیارد تن، برای حفظ نرخ رشد، به سختی تقلا می‌کنند. ذخایر کم هزینه عمدتا تحت بهره برداری قرار گرفته اند و شرکت ها را به حفاری معادن عمیق تر و گرانتر واداشته اند. تلفات نیز پس از سال ها کاهش، رو به افزایش گذاشته است.
انرژی پاک؛ منجی زغال‌سنگ
طبق اعلام مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک، مقادیر بی سابقه پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی جدید، همراه با افزایش انرژی آبی و رشد پیوسته تولید هسته ای، به معنای آن است که انرژی کم کربن احتمالا از رشد مصرف برق، فراتر خواهد رفت.
ژانگ هونگ، معاون دبیرکل انجمن ملی زغال‌سنگ چین گفت: اما انرژی پاک منجی زغال‌سنگ هم خواهد بود. انرژی تجدیدپذیر تنها زمانی تولید می شود که آب و هوا اجازه دهد، بنابراین حتی با ظهور سایر گزینه های اصلی، زغال‌سنگ ارزان و قابل اعتماد همچنان نقش مهمی ایفا می‌کند. ژانگ گفت: ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، یک پنجره استراتژیک حیاتی باقی خواهد ماند.
هند تنها کشوری است که آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی می‌کند در سال میلادی جاری تولید زغال‌سنگ آن رشد کرده و برای اولین بار به بالای یک میلیارد تن می‌رسد. نارندرا مودی، نخست وزیر هند، باید ضمن کاهش اتکا به واردات گران قیمت، تقاضای رو به رشد انرژی را تامین کند. با این حال، حتی پس از افزایش تولید انرژی‌های تجدیدپذیر، انرژی هسته‌ای، برق آبی و دیگر گزینه‌های بار پایه، کمتر از میزان نیاز بوده‌اند. از این رو، انتظار می‌رود زغال‌سنگ حداقل تا پایان دهه جاری، منبع اصلی انرژی باقی بماند.
در همین حال، اندونزی که بزرگترین صادرکننده زغال‌سنگ حرارتی در جهان است، تولید را برای دو سال آینده ثابت می بیند. این تا حدودی برای تغذیه تقاضای داخلی فزاینده از سوی بخش پررونق و انرژی بر تولید نیکل است، حتی اگر قیمت‌های پایینتر، تا حدودی این اشتیاق را فرو بنشاند.
اما این همچنین نشان دهنده دشواری تسریع پایان زغال‌سنگ در اقتصادهایی است که نیروگاههای جدیدتری دارند و با افزایش تقاضا برای انرژی و نیاز فوری به ایجاد شغل روبرو هستند. جاکارتا در سال ۲۰۲۲، با یک قرارداد سبز ۲۰ میلیارد دلاری با دولت های ثروتمند و موسسات مالی موافقت کرد که شامل توافق برای تعطیلی زودتر نیروگاههای زغال سوز است. با این حال، حذف زغال‌سنگ بسیار چالش برانگیزتر از آن چیزی است که پیش بینی شده بود. قراردادهای تاریخی روی میز مذاکره باقی مانده است.
البته روزهای زغال‌سنگ به شماره افتاده است. پیشرفت‌های خورشیدی و بادی، این فناوری‌ها را به مراتب ارزان‌تر از انرژی زغال‌سنگ در بیشتر نقاط جهان کرده است و دستاوردهای مشابه برای باتری‌ها و سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی در نهایت می‌تواند انرژی تجدیدپذیر شبانه روزی را به اندازه کافی مقرون به صرفه کند تا ترکیب انرژی را تغییر دهد. اما فعلا، این گذار در حال آزمایش انتظارات طولانی مدت از اوج های سریع و کاهش شدید متعاقب آن است.
بر اساس گزارش بلومبرگ، بیشاپ می‌گوید می‌بینیم که جهان به شرکتهای بیشتری برای استخراج زغال‌سنگ و حمایت از فرآیند گذار انرژی در چند دهه آینده نیاز دارد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: زغال سنگ تغییرات اقلیمی انرژی پاک اقتصادي خودرو واردات خودرو تحریم های آمریکا تولید زغال سنگ زغال سنگ بین المللی سوخت فسیلی قیمت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۲۰۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاخص شدت انرژی در کشور رو به افزایش است
محمد صادق مهرجو کارشناس انرژی در گفت و گو با خبر نگار مهر با اشاره به اینکه میزان تولید گاز در کشور ما به اندازه توانایی و سرمایه گذاری که تا کنون انجام شده است، گفت: بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ تنها در پارس جنوبی بالغ بر ۳۵ میلیارد دلار بالغ بر سرمایه گذاری انجام شده است و باید در نظر داشت که همه کشورها همه منابع را در اختیار ندارند و مسأله‌ای که وجود دارد منابع انرژی تجدید ناپذیر سقفی برای برداشت دارند.
وی ادامه داد: زمانی که بهره برداری از منابع آغاز می‌شود در دوره ابتدایی توسعه قرار می‌گیریم و پس از آن با تولید از میادین مختلف به دوره حداکثر تولید می‌رسیم، دوره حداکثر تولید را می‌توان با تمهیداتی برای مدت زمان مشخصی نگه داشت و پس از آن دوران روع افت تولید آغاز می‌شود که ما در این دوران هستیم.
این کارشناس انرژی توضیح داد: بر اساس پیش بینی‌های شرکت توتال فرانسه در سال ۲۰۰۷ که م در ابتدای تولید فازهای مختلف پارس جنوبی قرار داشتیم و به حداکثر تولید نرسیده بودیم توتال بر روند تولید هر فاز تحقیقاتی کرد و بر اساس پیش بینی آنها از سال ۲۰۲۴ دوران شروع افت تولید است که کمکم نشانه‌های افت تولید نمایان می‌شود فاز ۱۱ به عنوان آخرین فازی که توسعه داده می‌شود و امکان توسعه در پارس جنوبی وجود ندارد
مهرجو خاطر نشان کرد: پارس جنوبی از این جهت حائز اهمیت است که ۷۰ درصد گاز کشور مربوط به این میدان است و مابقی میادین ۳۰ درصد تولید گاز را تشکیل می‌دهند و می‌توان گفت که به حداکثر تولید در پارس جنوبی رسیده‌ایم و از این به بعد دوران شروع افت تولید است که نشانه‌های آن ظاهر شده است و علی الرغم اینکه فاز ۱۱ پارس جنوبی را توسعه دادیم و تولید قابل توجهی به تولید گاز اضافه شد، اما متأسفانه شاهد آن هستیم که سال گذشته با وجود توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و به رقم تولید ۱۵ میلیون متر مکعب در روز رسید تفاوت آن‌چنانی در تولید این میدان احساس نشد و تقریباً به اندازه سال گذشته بود که نشان دهنده آن است که افت تولید در سایر فازها آغاز شده است.
به گفته وی به دوران تولید حداکثری در پارس جنوبی که تولید ۷۰ درصد گاز کشور را بر عهده دارد رسیده‌ایم و از این به بعد با بحران افت تولید مواجه خواهیم بود، که علت فشار افزایی همین است و برای مدیریت دوران افت تولید این اقدام را انجام می‌دهیم.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه گاز یک ثروت یک بار مصرف و تجدید ناپذیر است توضیح داد: با اتمام این انرژی امکان جایگزینی وجود ندارد به همین علت تبدیل به ثروت می‌شود و هزینه توسعه زیر ساخت‌ها می‌شود مانند برق، صنعت، کشاورزی و… که منجر به ایجاد ارزش افزوده اقتصادی باشد
وی ادامه داد: ما اندازه‌ای که می‌توانیم و مخازن استعداد دارند تولید وجود دارد البته ممکن است سرعت توسعه با کشورهای ترغیب کند تر باشد ولی این مساله اکنون هم وجود دارد به طوری که ما در پارس جنوبی از قطر تولید بیشتری داریم چرا زیرا مصرف بیشتری داریم
مهرجو با اشاره به مصرف بی رویه و بالا بودن شاخص شدت انرژی کشور نسبت به تمام دنیا و سایر کشورهای خاورمیانه، خاطر نشان کرد: در تمام کشورها شاخص شدت انرژی رو به کاهش است و یا ثابت است در حالی که در کشور ما رو به افزایش است که علت آن پایین بودن قیمت تمام شده انرژی در کشور ما نسبت به سایر کشورها است به همین دلیل کسی اهمیتی به بهینه سازی مصرف انرژی به خصوص در بخش‌های صنعتی نمی‌دهد
وی با بیان اینکه ما باید یک مدیریت متمرکز انرژی داشته باشیم تا بتوانیم سیاست گذاری متمرکز و تنظیم‌گری متمرکز در بخش‌های مختلف داشته باشیم توضیح داد: این مدیریت می‌تواند منجر به هماهنگی و بهینه سازی متمرکز می‌شود به عنوان مثال وزارت نفت که متولی امر تولید است نمی‌تواند در زمینه بهینه سازی سایر بخش‌های صنعتی و کشاورزی دخالتی داشته باشد به همین علت به نهادی فرا دست نیاز داریم که امکان کنترل و هماهنگی همه این نهادها را داشته باشد
این کارشناس انرژی اضافه کرد: متأسفانه شورای عالی انرژی کارکرد خود را از دست داده است زیرا مخصوص سیاست گذاری است و دخالتی در هماهنگی، تنظیم‌گری و بهینه سازی ندارد و ما نیاز داریم که دائماً رصد کنیم که چه میزان انرژی تولید می‌شود و به کدام بخش چه مقدار می‌دهیم و هر بخش چه مقدار بهینه سازی کردند و چه میزان هدر رفت انرژی وجود داشته است.
مهرجو با اشاره به اینکه علاوه بر مصرف بالای انرژی در کشور هدر رفت فراوانی وجود دارد، اضافه کرد: گازهای فلز مصرف گزافی داشته‌اند، نیروگاههای حرارتی راندمان بالایی نداریم و در بخش خانگی که ۴۵ درصد گاز کشور مصرف می‌شود بخاری‌های گازی راندمان بالایی ندارد اگر بتوانیم از بخاری‌ها با راندمان بالا استفاده کنیم تا حدی این مشکل مرتفع می‌شود که آن هم باید دولت سرمایه گذاری کند و به صورت اقساط ماهانه بر روی قبوض گاز هزینه آن را از مردم دریافت کند، به همین دلیل نیازمند یک نهاد فرا دستگاهی برای مدیریت بخش‌های مختلف هستیم.
کد خبر 6088962
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد